Hebben we het echt besloten? Gaan we daadwerkelijk de stad verlaten?
Hier kan ik volmondig 'ja' op antwoorden.
Mensen om ons heen begrijpen er niks van en eerlijk gezegd iets meer dan een jaar geleden had ik het ook niet begrepen. Ons hele leven speelt zich ten slotte af in Amsterdam. Wij werken er beiden, de jongens zitten op een hele fijne school, we hebben er onze vrienden en we hebben ongelooflijk veel cultureel aanbod waar we uit kunnen kiezen.
Maar ons huis werd langzamerhand te klein en Amsterdam wordt ons te druk en te rumoerig. Daar merk ik weinig van als ik er midden in zit dan ga ik mee in de vaart der volkeren.
Als ik op vakantie ben merk ik pas hoeveel last ik heb van al het geluid en de prikkels die constant op mij afkomen.
Buiten de stad ervaar ik hoe ik kan zijn zonder al die prikkels. Ik ben dan eerlijk gezegd een veel leuker mens, minder opgefokt, creatiever. Tijdens de kerstvakantie 2012 op Texel werd het mij duidelijk dat er geen ontkomen meer aan was. Ik wilde de stad uit.
Gelukkig had mijn man het eigenlijk tegelijkertijd ook wel gehad met Amsterdam en namen we dus gezamenlijk het besluit om er te vertrekken.
Wat dat allemaal met zich mee brengt, welke stappen we moeten nemen en hoe ik alles ervaar is de reden waarom ik deze blog ben begonnen.Volgende keer meer van mijn enerverende en emotionele reis.
Dagdag,
Caro.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten